سه ایرانی در بین ۳ نابغه زنده دنیا
البته باید گفت که نبوغ چیزی نیست که بشود
آن را اندازه گرفت یا به آن جواب دقیقی داد (این فهرست یکی از هزاران
فهرست است که امکان تهیهی آن وجود دارد!) نخست به ده نابغهی اول اشاره
میکنم. که مطمئنا نصف آنها را نمیشناسید.
1- آلبرت هافمن: نابغهترین
موجود کرهی خاکی! پیرترین شخص از این صد نفر با سن 101 سال! شیمیدان
سوییسی که یکی از معروفترین کارهایش LSD است.
2- تیم برنرز- لی: مهمترین کار این شخص «www»ی پُر استفاده است. 52 ساله، انگلیسی، دانشمند علوم کامپیوتر.
3- جورج سوروس: سرمایهدار 72 سالهی آمریکایی با ثروتی حدود 5/8 میلیارد دلار!
4- مت گرونینگ: یک انیماتور به تمام معنا. شاهکار او «سیمپسونها» است که پارسال خیلی ترکاند!
5- نلسون ماندلا: خیلی نیازی به توضیح ندارد. دارد؟
6- فردیک سنگر: شیمیدان انگلیسی برندهی دو جایزهی نوبل در رشتهی خود.
7- داریو فر: باز هم یک برندهی دیگر نوبل در سال 97. این بار در ادبیات. یک طنزنویس تمام عیار ایتالیایی.
8-
استیون هاوکینگ: خیلی از شما انتظار داشتید جزء دو نفر اول باشد، نه؟ اما
مطمئن باشید که این انگلیسی اگر معلول نبود، در دنیا این قدر سر و صدا راه
نمیانداخت. البته نبوغش را نمیشود منکر شد.
9- اسکار نیهمهیر: دومین پیر این لیست. برزیلی 100 ساله که با اختراعاتی چون بتون مسلح خود را یک معمار کامل معرفی کرد.
10- فیلیپ گلس: آهنگساز آمریکایی که سه بار نامزد جایزهی اسکار شد. بعضیها او را تاثیرگذارترین آهنگساز قرن بیستم میخوانند!
* از این به بعد فقط به چهرههای آشنا میپردازیم.
12-
دکتر علی جوان: بله! درست است. یک ایرانی در بین سه ایرانی این 100 نفر.
او شاگرد دکتر حسابی بوده. از دبیرستان البرز و دانشگاه تهران فارغالتحصیل
شده و به همراه آقای yoang (حواستان به تشابه اسمی باشد) لیزر گازی را
اختراع کرده. در دانشگاه MIT تدریس کرده و در بین این صد نفر با «اندرو
وایلز» که قضیهی فرما را حل کرده هم ردیف است. بالاترین نشان افتخار انجمن
اپتیک آمریکا و جایزهی جهانی آلبرت انیشتین را برده! کافی است یا باز
بگویم؟
20- لری پیج و سرگئی برین: اینها را میتوانید یک نفر حساب
کنید! یکی روس و دیگری آمریکایی است و مهمترین کار این دو نابغه، اختراع
گوگل است که جهان را مسخرهی خودش کرده. این دو به تازگی درگیر تغییر نام
خلیجفارس به خلیج عربی در google Earth هستند.
25- گری کاسپاروف: به
نظر من رتبهی این شطرنجباز نهایت بیانصافی است. او توانست در سه دوره ی
ده تایی، Deep Blue (ابر کامپیوتر IBM را که در هر ثانیه 000/000/100 حرکت
حریف را پیشبینی میکرد، شکست دهد.) به تازگی هم وارد کارهایی سیاسی و
مخالفت با پوتین شده!
26- استیون اسپلیبرگ: وقتی فیلم «نجات سرباز
رایان» و «برخورد نزدیک از نوع سوم» وی را ببینید کاملا متوجه نبوغ اولین
کارگردان این لیست میشوید.
32- نیما ارکانی حامد: این دومین ایرانی این
لیست است. پدر و مادرش ایرانی هستند ولی خودش در کانادا به دنیا آمده. 35
سال دارد. استاد فیزیک هاروارد که هماکنون روی نظریهی ریسمان کار میکند.
43-
محمدعلی کلی: انتخاب او خیلی عجیب بود. ولی خوب، چندین سال قهرمان بوکس
حرفهای سنگین وزن آمریکا بودن و مسلمان شدن و امتناع از رفتن به جنگ
ویتنام چیز کمی نیست.
43- اسامه بنلادن: بالاخره نابغه هم شد! کسی که اسمش امریکا و اروپا را میلرزاند!
43- بیل گیتس: این هم خیلی نیاز به توضیح ندارد.
43- میخائیل کلاشنیکف: ما به اشتباه او را به کلاشنیکف میشناسیم.
49-
پردیس ثابتی: این هم سومین ایرانی، زیستشناس و انسانشناس. لیسانس را از
MIT گرفته. او جزو سه زنی است که تاکنون با نمرهی ممتاز مدرک دکترای خود
را از مدرسه پزشکی هاروارد گرفته. 32 سال دارد. گیتار میزند. همخوان گروه
آلترناتیو راک به نام «هزار روز» هم هست. الگوریتم او هنوز هم کاربرد
دارد.
49- مریل استریپ: تنها بازیگر این لیست. 14 بار کاندید اسکار شده.
و دو بار هم آن را گرفته. پرافتخارترین زن هالیوود است. او تا این سن (58
سالگی) درهیچ یک از فیلمهایش از ظاهر زنانهاش برای جذب مردم استفاده
نکرده است.
58- استیفن کینگ: فیلمنامه نویس فیلم «درخشش» کوبریک و «مسیر سبز» دارابونت.
72- جورج لوکاس: دومین کارگردان این لیست. جنگهای ستارهای او هنوز در فهرست بهترین فیلمهای جهان میدرخشد.
72-
جان ویلیامز: آهنگساز 75 ساله که موسیقی متنهای فوقالعاده و اسکار گرفته
زیاد دارد. نمونه کارهای او، فهرست شیندلر، ایتی، آروارهها و جنگهای
ستارهای است.
83- جی. کی رولینگ: او با هفت کتاب جادوییاش ثروتش را از
ملکهی انگلستان بیشتر کرده. او گفته قبل از انتشار کتاب اولش (از فقر) در
خانهاش جاکفشی نداشته است.
100- کوئنتین تارانتینو: اولین فیلمش
«سگدانی» است که جزو بهترین فیلمهای تاریخ است. «پالپ فیکشن» و «بیل را
بکش» او را هم از یاد نبریم.
نابغه شدن خیلی سخت نیست. تصورش را بکنید
که چنین مقالهای را 40 سال دیگر بخوانید و اسم یکی از همکلاسیها یا حتی
خودتان را در آن ببینید. میتوانید! واقعا میتوانید!!
حالا به معرفی بیشتر این سه ایرانی می پردازیم
علی جوان

علی جوان (۵ دی ۱۳۰۵، تهران) فیزیکدان و مخترع ایرانی است. وی اولین لیزر گازی دنیا که ترکیبی از دو گاز هلیوم و نئون است و به همین نام نیز معروف است را اختراع کرد. این لیزر از نوع لیزرهای بی خطر به حساب میآید، رنگ آن سرخ است و در آزمایشگاههای دانشگاهها برای بررسی پدیدههایی مانند تداخل امواج و آزمایش دو شکاف یانگ کاربرد دارد. خواندن کدهای اجناس در هنگام خرید از فروشگاهها، سیدی CDو دی وی دی DVD، طیف نمایی (که با آن میتوان پهنای خط نوسانی را هم در ناحیه مرئی و هم در ناحیه فروسرخ، تا چند ده کیلوهرتز باریک کرد)، چاپگرها، شبکههای مخابرات کابل نوری، دستگاههای برش فلزات، فاصله یابی ماهواره ای، حفاریهای تونل ها، نقشه برداریهای زیرزمینی نظیر مترو و در رسیدن به نقطه ای که از دو طرف حفاری میشود تا به هم برسند، گسترش و بزرگتر شدن ارتباطات لیزری در شاهراههای اینترنتی و نوشتن و خواندن اطلاعات در حافظه نوری در کامپیوترها، بخیه بافتهای بدن، برداشتن خالهای مزاحم، درمان پوسیدگیهای دندانی، تهیه حفره به منظور پر کردن دندان و جراحی ریشه دندان، بیماریهای مخاط دهان ... جراحی چشم با لیزر، جداسازی ایزوتوپ ها، تمامنگاری (هولوگرافی)، عکسبرداری سه بعدی از یک جسم و یا یک صحنه، گرافیک لیزری که به طور وسیعی توسط بسیاری از ناشران برای انتقال رونوشت صفحات به کار برده می شود...همه و همه از تآثیرات اختراع لیزر گازی توسط دکتر علی جوان است.
پیشینه
علی جوان که از پدر و مادری تبریزی ، در تهران متولد شد از سن ۵ سالگی شیفته ریاضیات و بازی با اعداد بود. پس از گذراندن تحصیلات در دبیرستان البرز، تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه تهران ادامه داد. سپس در سال۱۹۴۸ (میلادی) به ایالات متحده آمریکا رفت و تحصیلات خود را در مقطع دکترای فیزیک در دانشگاه کلمبیا ادامه داد. دکتر جوان به هنر و به ویژه به موسیقی هم عشق میورزید و در کلاسهای هنری دانشگاه کلمبیا شرکت میکرد. خودش گفته است موسیقی باخ جلوه ای از عالم ریاضی است.
دکتر جوان در سال ۱۹۵۸ که عضو گروه تحقیقاتی لابراتور بل بود، اصول لیزر گازی را پایه گذاشت، دو سال بعد، دقیقاً در ساعت ۴ و بیست دقیقه بعدازظهر دوازدهم دسامبر سال ۱۹۶۰ درحالیکه برف سنگینی شروع به باریدن کرده بود، موفق شد لیزر گازی هلیوم - نئون را ابداع کند. نام دو تن از همکاران وی «ویلیام بهنت» و «دونالد ههریوت» بود.
دکتر علی جوان فردای آنروز لیزر گازی را بوسیله فرستادن پیغامی تلفنی امتحان کرد و برای اولین بار در تاریخ، یک مکالمه تلفنی به وسیله یک لیزر نوری انجام شد. تاریخ دقیق آن واقعه شگفت، ۱۳ دسامبر سال ۱۹۶۰ بود.
وی در سال۱۹۶۴ (میلادی) با درجه دانشیاری به عضویت هیات علمی موسسه فناوری ماساچوست (MIT)در آمد. در حال حاضر استاد بازنشسته موسسه فناوری ماساچوست در ایالات متحده آمریکا میباشد. گرایش وی در فیزیک، اتمی - مولکولی و اپتیک است.
دکتر علی جوان هنوز هم بطور زیادی درگیر اختراعات جدید است و بر روی نسل جدید تراشه هایی که درون آنها فوتونها بجای الکترونها حرکت خواهند کرد، تحقیق میکند. اگر تحقیقاتش نتیجه بدهد، تحولی چشمگیر در سرعت تراشهها و وسایل الکترونیکی و رایانه ای پدید خواهد آمد. او پیش بینی میکند که روزی بجای مگاهرتز رادیویی، جای آنرا گیگاهرتزهای لیزری خواهند گرفت. دکتر جوان بزرگترین آزمایشگاه تحقیقاتی را در طی سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ در دانشگاه ماساچوست آمریکا برپا نمود، بسیاری از پیشرفتها در صنعت لیزر را در این آزمایشگاه انجام داد و در طی سالها باعث جلو بردن و پیشرفت در صنایع الکترونیک شد. دکتر علی جوان در تحقیقات گسترده لیزرهای پرانرژی، رادارهای مولتی استاتیک لیزری که توسط ساعتهای نوری دقیق کنترل می شودو لیزرهای پزشکی شرکت داشته است.
لیزر گازی چیست؟
لیزرهای گازی نوع ویژه ای از لیزر است که در آن گازی درون یک لوله شفاف مثل لامپ مهتابی میرود. عبور جریان از این لوله باعث رفت و آمد فوتون می شود. یعنی جریان الکتریکی، برای تولید نور، در یک گاز تخلیه میشود. اولین نوع این لیزرها هلیم نئون بود. یعنی همین لیزرهای خانگی و مدارس. این لیزر ِ را در مؤسسهٔ بل دکتر علی جوان اختراع نمود.
لیزر گازی که او عرضه کرداولین لیزری بود که بصورت مداوم کار می کرد و باعث شد که در جهان جلب توجه کرده، پایه ای برای تحقیقات بیشتر در این زمینه باشد.
نوع دیگر لیزر، لیزر دی اکسید کربن (CO2)است که می تواند یک نور لیزر خیلی پر قدرت تولید کند و در رادارها بکار برده میشود و همچنین در صنایع جوشکاری برای ساخت دقیق مواردی که برای بیماران قلبی استفاده می شود، قابل استفاده است. البته در محفظه آن هلیوم و مقداری نیتروژن هم هست. کاز نیتروژن، انرژی ِ الکترودها را ذخیره میکند. پس از برخورد مولکولهای نیتروژن به مولکول CO2 این انرژی انتقال می یابد و مولکولهای CO2 برانگیخته می شوند. گاز هلیوم به انتقال ِ انرژی کمک میکند و سبب میشود تا مولکولهای دی اکسید کربن زودتر به ترازهای انرژی عادی یا حالت عادی خود برگردند.
لیزر گازی یک نقطه عطف در تاریخ فناوریهای نوین دنیا به حساب می آید. پروفسور جوان قبل از اختراع لیزر گازی، تئوری میزر سه سطحی را پایه گذاری کرد و اهمیت همگرایی فازی را در این وسیله میکروویو نشان داد. این عمل، ایده میزر بدون پراکندگی را معرفی کرد و او بعداً این ایده را در استفاده از اثر رامان تحریک شده گسترش داد که نهایتاً منجر به بسط نوظهور رژیم نوری شد. تحقیق بزرگی که او پایه گذاری کرد باعث ایجاد بزرگترین تحقیق لیزری در دهههای شصت و هفتاد میلادی شد و پس از آن بسیاری از بنیانهای اولیه در استفاده از لیزر به وقوع پیوست. این بنیانها شامل؛ ابداعات زیادی در زمینه اسپکتروسکوپی لیزری به شکل Sub-Doppler laser cooling، اولین استفاده از لیزر برای آزمایش دقیق نسبیت، و ایزوتروپی در فضا؛ ابداع تکنولوژی اندازه گیری فرکانسی دقیق در طیف نوری و اولین ساخت ساعتهای اتومیک لیزری می باشند.
لیزر گازی، میتوانست سال ۱۹۳۰ اختراع شده باشد.
دکتر علی جوان گفته است: «لیزر گازی، میتوانست در سال ۱۹۳۰ اختراع شده باشد، نه پس از سی سال در سال ۱۹۶۰ که من آنرا اختراع کردم...فیزیکدانان به اختراع لیزر در سالهای ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ خیلی نزدیک شده بودند. آنان در حال مطالعه بر روی اتمها بودند، که چگونه امواج نوری را بیرون بدهند (تقویت نور در گازها به وسیله گسیل القائی پرتوافکنی)، و آنها به اختراع لیزر خیلی نزدیک شده بودند. از نوشتههای آنها پیداست که آنها به راه درست رفته بودند، اما بعداً راه را اشتباه رفته و از مسیر اصلی منحرف شدند. اگر من در همان سالها بودم مطمئتاً آنرا اختراع میکردم. مبالغه نمیکنم و میدانم که آنرا انجام میدادم.
... میدانستم که بالاخره لیزر گازی را میتوانم اختراع کنم در غیر اینصورت اصلاً دنبال آن کار را نمیگرفتم. کسانی که از همان ابتدا نظر من را میدانستند، خیلی به آن بدبین بودند. حتی آنهایی که در تیم من بودند و با من کار میکرند، در این رابطه شک داشتند. من این شک را در بسیاری از آنها دیده ام...
موقعی که با یکی از شاگردانم بر روی این لیزر گازی در حال کار کردن بودیم، و آن وقتی که برای آزمایش نهایی آماده شده بود، من به شوخی رو به او کرده و گفتم «هی، اگر من سویچ را بزنم و هیچ اتفاقی بوجود نیاید، چه!»، ناگهان صورتش سفید شده و آثار ترس در آن هویدا گردید. من شروع به خنده کردم، و گفتم «نه، نه. حتماً کار میکند.»، من این را بخاطر اطمینان او بیان کردم. سپس کلید را زدیم و همه چیز بخوبی انجام گرفت.»
علی جوان، جارلز تاونز و آرتور لئونارد شالو
وقتی دکتر علی جوان کار روی لیزر گازی را آغاز کرد، دو محقق دیگر چارلز هارد تاونز (استادش) و آرتور لئونارد شالو راهی دیگر را برای دست یابی به لیزر پی گرفتند. نظریه آنها مبنی بر این اساس بود که، ما اکنون آنرا بعنوان (پمپ کردن لیزرهای نوری) می شناسیم، نور لیزرها را میتوان توسط مکش با یک منبع نور زیاد استخراج کرد. نظریه دکتر جوان تماماً با آنها متفاوت بود. او به جای استفاده از یک منبع نور قوی، از جریانات برقی که انرژی الکتریکی را تبدیل به نور لیزری می کند، استفاده نمود، همانکه حالا آنرا به نام «لیزر گازی» می شناسند.
نام دکتر علی جوان در کنار بزرگان فیزیک جهان همانند تئودور میمن ، نیکولای باسوف ، گوردون گولد ، آرتور لئونارد شالو ، رابرت دیک ، سی کومر ان پاتل (لیزرشناس هندی)، احمد زوویل (دانشمند مصری که جایزه شیمی نوبل را در سال ۱۹۹۹ برد)، دنیس گابور، (برنده نوبل فیزیک در سال ۱۹۷۱)، نیکلاس بلومبرگن، چارلز هارد تاونز و الکساندر میخایلوویچ پروخورف در تاریخ علم ثبت شده است.
دکتر علی جوان و نخستین سمپوزیوم لیزر
در سال ۱۹۷۱ بسیاری از فیزیکداتان جهان از جمله دکتر علی جوان، دکتر پرتوی، پروفسور چارلز هارد تاونز (برنده جایزه نوبل فیزیک)، الکساندر میخایلوویچ پروخورف، (برنده جایزه نوبل فیزیک) سرجیو پریرا پورتو، نیکولاس برومن برگن، بوریس استوچف، پییریاکویی نوت ، رایموند کیدر، آرتور لئونارد شالو...و دهها فیزیکدان دیگر به ایران (اصفهان) آمدند و در نخستین سمپوزیوم لیزر (سمپوزیوم در فیزیک بنیادی و کاربردی لیزر، اصفهان)، شرکت نمودند. در مورد این سمپوزیوم علاوه بر گزارش Atomic Coherent States in Quantum Optics و کتاب Highly Excited States of the Helium یک کتاب کوچک ۱۳۳ صفحه ای از «آبراهام هرتزبرگ» با عنوان Developments in High Power Laser Research و یک جزوه ۱۸ صفحه ای که «ویلیام ژوزف کوندل» منتشر نموده، کتاب قطوری هم در ۹۶۰ صفحه منتشر شده است. در این مجمع علمی از تلاشهای تئودور میمن کاشف لیزر جامد یاد شد. در نخستین سیمپوزیوم لیزر در مورد تحقیقات نظری مبنی بر امکان نشر لیزری در ناحیه پرتو ایکس تبادل نظر شد و دکتر علی جوان در باره رزونانسهای اتمی و مولکولی در بیناب نمایی لیزری صحبت کرد و از جمله یادآور شد که امروزه می توان پهنای وسیعی از بسامدهای امواج الکترو مغناطیس درگسترهٔ کهموج ها (ماکروویو) تا فرو سرخ دور و فروسرخ نزدیک را ترکیب و مقایسه کرد و با کمک روشهای شناخته شده، گستره این بیناب را به ناحیه مرئی کشید.
دکتر علی جوان افزود اکنون امیدوارانه به دنبال آن هستیم که در دههٔ کاربرد بیناب نمایی و دستیابی به دقت در اندازه گیری با مرتبههای بسیار بالا، از این شیوهها بهره برداری کنیم. برای این کار باید به عناصر ساده باز گردیم و بیناب آنها را دوباره بررسی کنیم. اتم هیدروژن و هلیوم خنثی و یونیده باید دوباره مورد بررسی قرار گیرند. این کار مطمئنا به تعیین دگربارهٔ ثابت پایای ریدبرگ و دیگر ثابتها و فرآیندهای بنیادین، با دقتی بیشتر منجر میشود و به زودی مقدار نهایی سرعت نور را به دست خواهیم آورد.این امر به همراه توانایی ما در اندازه گیری دقیق بسامد در ناحیه مرئی و فروسرخ منجر به دستیابی به ساعتهای اتمی بسیار پیشرفته خواهد شد. این موفقیت می تواند آزمونهای بهتری در ارتباط با قوانین بنیادین طبیعت و حتی پیش بینی هایی از نسبیت عام را به دست دهد.
این سیمپوزیوم ۲۹ آگوست – ۵ سپتامبر ۱۹۷۱ با حمایت دانشگاه صنعتی شریف تهران (آریامهر سابق)و با همکاری دانشگاه اصفهان و موسسهٔ فناوری ماساچوست (MIT) در دانشگاه اصفهان برگزار شد. از همایش اولین لیزر تئودور میمن و شماری از دانشمندان فیزیک در ۱۶ می ۱۹۶۰ که بگذریم ـ سمپوزیوم لیزر در اصفهان نخستین کنفرانس بینالمللی لیزر در جهان بود.
افتخارات
• دکتر علی جوان عضو آکادمی ملی علوم و آکادمی هنر و علم آمریکا و عضو افتخاری موسسه تریسته Trieste برای ترویج علوم می باشد.
• دکتر علی جوان شاگرد نامی پروفسور جارلز تاونز است که در سال ۱۹۶۴با الکساندر میخایلوویچ پروخورف و نیکولای گنادیویچ پاسوف جایزه نوبل فیزیک را در یافت نمودند.
• دکتر علی جوان در سال ۱۹۶۰ موفق به اختراع لیزر گازی شد و در سال ۱۹۶۴ برای تحقیقات در زمینه لیزرهای گازی، مدال استوارت بالنتاین را از انستیتو فرانکلین دریافت نمود.
• در سال ۱۹۶۶ برنده مدال بنیاد «فهنی و جان هرتز» شد و به عنوان Guggeheim Fellow شناخته شد.
• این فیزیکدان ایرانی در سال ۱۹۷۵ مهمترین نشان انجمن نورشناسی آمریکا یعنی مدال فردریک ایوز را از انجمن اپتیکال دریافت کرد. در جملهای که در کنار این نشان حک شدهاست از آقای جوان به خاطر «پدید آوردن یک دستگاه نورشناختی (لیزر گازی) با کاربردهای بیسابقه در پژوهشهای علمی» قدردانی فراوان شدهاست.
• در سال ۱۹۷۹ به عنوان Humbolt Foundation Fellow شناخته شد.
• علی جوان در سال ۱۹۹۳ جایزهٔ علمی جهانی آلبرت اینشتین را دریافت نمود.
• مجدداً در سال ۱۹۹۵ به عنوان Humbolt Foundation Fellow شناخته شد.
• او همچنین در سال ۲۰۰۷ رتبه دوازدهمین انسان نخبه را در جهان کسب کرد.
پردیس ثابتی
پردیس ثابتی (زاده ۱۹۷۵ (میلادی) / ۱۳۵۴ در تهران) زیست شناس ایرانی-آمریکایی اهل فلوریدا و ساکن ماساچوست در ایالات متحده آمریکا است.
وی همکنون استاد دانشگاه هاروارد است.
تحقیقات
ثابتی بهدنبال درک روشنی از چگونگی تکامل ژنوم انسانی است، و تیم همراهش در جریان مطالعاتی که نتایج آنها در شماره اخیر نشریه نیچر منتشر شدهاست به طور مثال تغییراتی را در دی ان آ مردم آفریقای غربی شناسایی کردهاست که به نظر میرسد با ابتلا به تب Lassa در ارتباط است.
این محقق ایرانی-آمریکایی همچنین تغییراتی را در دو ژن جمعیت آسیاییها شناسایی کردهاست که در شکل گیری غدد ریز مویی و غدد تولید کننده عرق بدن نقش دارد.
تحقیقات وی در خصوص تکامل انسانی در طیف وسیعی از نشریات معتبر علمی و تحقیقاتی جهان نظیر نیچر و ساینس منتشر شدهاست. دکتر ثابتی که تاکنون بالغ بر ۲۰ اثر علمی و تحقیقاتی را به رشته تالیف درآوردهاست.
موفقیتها
ثابتی سومین زنی در تاریخ است که با معدل ۱۰۰ و مدارج کامل (به لاتین: Summa Cum Laude) از مدرسه پزشکی دانشگاه هاروارد آمریکا فارغ التحصیل شدهاست. وی بعنوان یکی از سرشناسترین محققان آمریکا در زمینه بررسی ژنوم مالاریا، از بنیاد بیل و ملیندا گیتس بالغ بر ۲ میلیون دلار بودجه تحقیقاتی دریافت کردهاست.
پردیس ثابتی اخیرا نیز به عنوان یکی از ۱۰۰ چهره نابغه جهان از سوی گروه بینالمللی Creators Synectics معرفی شدهاست. این گروه بینالمللی پردیس ثابتی را از محققان برجسته دانشگاههای معتبری نظیر هاروارد، آکسفورد و ام آی تی را به عنوان چهره چهل و نهم معرفی کردهاست.
شبکه خبری سیانان نیز در سال ۲۰۰۷، ثابتی را به عنوان «یکی از ۸ نوابغی که دنیای ما را متحول خواهند ساخت» عنوان کردهاست.
فعالیتهای هنری
پردیس ثابتی، خواننده یک گروه آلترناتیو راک به نام هزار روز (به انگلیسی: Thousand days) نیز میباشد که تا به حال سه آلبوم منتشر کردهاست.
نیما ارکانی حامد
نیما ارکانی حامد فردی ایرانی است که حدودا 38 سال سن دارد، او مدرک لیسانس خود را در ریاضی و فیزیک با نشان عالی را از دانشگاه تورنتو در سال 1993 گرفته
و پس از آن دکترا را در سال 1997 از دانشگاه برکلی کالیفرنیا دریافت کرده است. نیما ارکانی حامد پس از آن در شتاب دهنده خطی استنفرد شروع به کار کرد. نیما از 14 سالگی در نظریه و قوانین نیوتون تحقیق کرده است.
در سال 1999به عنوان استاد دانشگاه برکلی مشغول به کار شد. وی در سال 2002 پس از یکسال ملاقات با استادان دانشگاه هاروارد به عنوان استادی در دانشگاه هاروارد رسید و کمی بعد از آن به مقام استادی در تحصیلات پیشرفته در دانشگاه پرینستون رسید. این مقام از سال 1933 تا سال 1955 (زمان مرگ آلبرت انیشتن) در دست انیشتن بوده که هم اکنون نزد دکتر ارکانی است. از سال 2002 تا 2008 او استاد ارشد دانشگاه هاروارد بوده است.
در سال گذشته نیز بارها مهمان انستتیو علوم طبیعی بوده و به گفته Peter goddarg مدیر انستتیو: "ما با دکتر ارکانی تماس گرفتیم تا او به جمع استادان ما بپیوندد و او نیز موافقت کرد" به گفته وی او یک تصویر ذهنی و یک درک عمیق از ظواهر تئوری های مدرن دارد و او قرار است نقش یک رهبر را در آزمایش در LHC را داشته باشد. پرفسور Nathan seibery عضو انستتیو علوم طبیعی افزود: "درک عمیق او از فیزیک و خلاقیت قابل توجه وی باعث پیشرفت انستتیو خواهد شد."
دکتر ارکانی هم اکنون در زمینه فیزیک ذرات، نامی برای خود دست و پا کرده و قرار است نظریه انقلابی او (که در زمینه عملکرد جهان می باشد) اواخر امسال تست شود. این آزمایش در LHC در CERN که مهمترین و بزرگترین شتاب دهنده ذرات در دنیا می باشد انجام خواهد شد. این شتاب دهنده در سوئیس قرار دارد و در ماه می سال 2008 افتتاح شده است. US/LHC در ماه آگوست یا سپتامبر شروع به کار می کند و اثبات تئوری در آن در سال 2009 می باشد. LHC تونلی دایره ای شکل به طول 17 مایل (20.8 کیلومتر) دارد. هزینه ساخت این دستگاه عظیم در حدود 5 تا 10 بیلیون دلار شده است.
دکتر نیما ارکانی حامد (رهبر فیزیکدانان نظری) افکار ما را در مورد فضا و زمان باز کرده و به گفته ایشان جهان حداقل 11 بعد دارد. این نظریه انقلابی را در فیزیک بوجود خواهد آورد. در تئوری ابر ریسمان و یا به اختصار ریسمان، تلاش بر این بوده که توضیح دهد ذرات کوچکترین حالت در این جهان نیستند بلکه حلقه هایی که دارای نوسان می باشند، که ریسمان نامیده می شوند کوچکترین چیز می باشد. در این نظریه ریسمان در 11 بعد نوسان می کند و بر خلاف ما که در 3 بعد مکان و یک بعد زمان هستیم. بیشتر مدلها در این تئوری حداقل 7 بعد دیگر را نشان می دهد که برای انسان قابل درک نیست.
دکتر ارکانی با فیزیکدانانی به نام Dimopoulos و Dvail پیشنهاد کردند که بعضی از این ابعاد بزرگتر از حدی است که قبلا تصور می شد و این مدل (ADD (Arkani-Dvail-Dimopoulos نام دارد متاسفانه این ابعاد قابل مشاهده نمی باشند، زیرا گرانش تنها نیروی هست که بر آنها احاطه دارد.
مخالفت بعضی ها با این تئوری به این دلیل است که نمی توان آن را آزمایش کنند. برای مثال، اگر شما در ماشین خود نشسته باشید و دستگاه GPS شما روشن باشد، شما می توانید سرعت و مکان دقیق خود را در یک لحظه بدانید. ولی این کار در دنیای ذرات غیر ممکن است و شما نمی توانید سرعت و مکان یک جسم را در یک لحظه بگویید.
دکتر ارکانی و دیگران بر این باورند که (LHC (larg hadron collider قادر است به جواب دادن به این سوال کمک کند. اگر تئوری او تایید شود، این اولین پیشرفت در زمینه فیزیک ذرات و تصورات ما در مورد فضا زمان اطراف مان از زمان انقلاب انیشتن در این رشته تا به امروز می باشد.
جوایزی که وی دریافت کرده است:
-
در سال 2005 جایزه فی بتا کاپا از دانشگاه هاروارد
-
در سال 2003 کسب مدال گریبو از انجمن فیزیک اروپا
و کمک هزینه های متعددی در سال 2002
حامد در سال 2005 برندۀ جایزه PHIL BETA KAPPA از دانشگاه هاروارد برای تعلیمات عالی خود گردید.